Strategiczna mapa hałasu
na obszarze Gminy Dąbrowa Górnicza

Stan na 30 czerwca 2022 r.

Informacje podstawowe

W dniu 25 czerwca 2002 r. ustanowiona została Dyrektywa 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego oraz Rady odnosząca się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku, zwana dalej Dyrektywą 2002/49/WE. Regulacje wynikające z w/w dyrektywy zostały w większości przetransponowane do polskiego ustawodawstwa ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, zwaną dalej Poś.

Jednym z istotniejszych uregulowań zarówno Dyrektywy 2002/49/WE, jak w jej następstwie – krajowych aktów prawnych – jest wprowadzenie obowiązku realizacji strategicznych map hałasu, a następnie - na ich podstawie – opracowania planów działań i programów ochrony środowiska przed hałasem.

Strategiczne mapy hałasu, od czwartej edycji, są realizowane według wspólnej metody oceny hałasu stosowanej w krajach członkowskich UE, określonej w Załączniku do Dyrektywy Komisji (UE) 2015/996[1] Metody oceny na potrzeby ustalania wskaźników hałasu, o których mowa w art. 6 Dyrektywy 2002/49/WE[2], zwanej dalej CNOSSOS-EU. Metoda ta służy do obliczania długookresowych wskaźników oceny hałasu, z uwzględnieniem zjawisk towarzyszących propagacji hałasu w środowisku, na podstawie modelu emisji hałasu z różnych źródeł. Podstawowe charakterystyki parametrów emisji zostały wyznaczone w wyżej wymienionej Dyrektywie.

Strategiczną mapę hałasu opracowano zgodnie z następującymi obowiązującymi przepisami oraz normami w zakresie ochrony środowiska przed hałasem:

  • Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. 2021 poz. 1973);
  • Dyrektywa 2002/49/WE/Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 odnosząca się do oceny i zarządzaniem poziomem hałasu w środowisku (Dz. U. L 189 z dnia 18.07.2002 r.);
  • Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 1 lipca 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych ujętych na strategicznych mapach hałasu, sposobu ich prezentacji i formy ich przekazywania (Dz. U. 2021 poz. 1325);
  • Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 czerwca 2011 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku przez zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem (Dz. U. 2011 r., Nr 140, poz. 824);
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (t.j. Dz. U. 2014, poz. 112);
  • Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 30 maja 2020 r. w sprawie ustalania wartości wskaźnika hałasu LDWN (Dz.U. 2020 poz. 1018);
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 17 stycznia 2003 r., w sprawie rodzajów wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów, które powinny być przekazywane właściwym organom ochrony środowiska, oraz terminów i sposobów ich prezentacji (Dz. U. 2003 r., Nr 18, poz. 164);
  • Dyrektywa Komisji (UE) 2015/996 z dnia 19 maja 2015 r. ustanawiająca wspólne metody oceny hałasu zgodnie z dyrektywą 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
  • Wytyczne Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, Dobre praktyki wykonania strategicznych map hałasu, Warszawa maj 2021;
  • Dyrektywa Komisji (UE) 2020/367 z dnia 4 marca 2020 r. zmieniająca załącznik III do dyrektywy 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do ustalenia metod oceny szkodliwych skutków hałasu w środowisku (Dz. U. L 67/132 z dnia 05.03.2020 r.);
  • Dyrektywa delegowana Komisji (UE) z dnia 21.12.2020 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego, załącznik II do dyrektywy 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wspólnych metod oceny hałasu;
  • Rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 20 lipca 2020 r. w sprawie baz danych dotyczących zobrazowań lotniczych i satelitarnych oraz ortofotomapy i numerycznego modelu terenu (Dz. U. 2020 poz. 1304).

Jest to kolejna – czwarta edycja mapowania akustycznego (2009, 2012, 2017), której ustawowym terminem jest 30 czerwca 2022 roku. W obecnej rundzie została dokonana ocena stanu akustycznego środowiska w wyniku oddziaływania hałasu drogowego, szynowego (kolej oraz tramwaje) oraz przemysłowego.

Zwraca uwagę fakt, iż z każdą edycją map, obserwuje się znaczne zmniejszenie narażenia mieszkańców na hałas. Jest to m.in. wynikiem działań podjętych w ramach uchwalonych programów ochrony środowiska przed hałasem, które jako akt prawa miejscowego zobowiązują do realizacji zapisów z zakresu ochrony przed hałasem.

Na podstawie sporządzonych strategicznych map hałasu, zgodnie z art. 119a ustawy Prawo ochrony środowiska, Marszałek Województwa Śląskiego opracuje projekt uchwały w sprawie programu ochrony środowiska przed hałasem, który przedstawi do zaopiniowania m.in. prezydentowi miasta oraz do konsultacji z mieszkańcami. Program ochrony środowiska przed hałasem ma być następnie uchwalony przez sejmik województwa, w ustawowym terminie do dnia 18 lipca 2023 roku

[1] Dyrektywa Komisji (UE) 2015/996 z dnia 19 maja 2015 r. ustanawiająca wspólne metody oceny hałasu zgodnie z dyrektywą 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

[2] Dyrektywa 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnosząca się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku

Słownik terminów specjalistycznych

Mapa akustyczna

Mapa akustyczna przedstawia, w kategoriach wskaźnika hałasu, danych dotyczących aktualnej lub przewidywanej sytuacji w zakresie hałasu, ze wskazaniem przypadków naruszenia odnośnej obowiązującej wartości granicznej, liczby dotkniętych osób na określonym obszarze, lub liczby lokali mieszkalnych poddanych działaniu pewnej wartości wskaźnika hałasu na pewnym obszarze.

Hałas

Hałasem nazywamy wszystkie niepożądane, nieprzyjemne, dokuczliwe i szkodliwe dźwięki; jako szkodliwy dla życia i zdrowia hałas jest uznawany za ważny czynnik decydujący o jakości środowiska.

Częstotliwość (f ):

Odnosi się do zjawisk okresowych lub występujących cyklicznie, takich jak fala dźwiękowa. Częstotliwość takiego zjawiska określa ile razy powtarza się ono w ciągu jednej sekundy. Jednostką częstotliwości jest Hertz (Hz) odpowiadający 1 cyklowi na sekundę.

Dźwięk

Fala akustyczna rozchodząca się w ośrodku sprężystym lub wrażenie słuchowe wywołane tą falą. Przyjmuje się, że człowiek słyszy dźwięki o częstotliwościach od 16 Hz do 20 kHz. Drgania o mniejszej częstotliwości to infradźwięki, a o wyższej ultradźwięki. Najłatwiej słyszalne są dźwięki o częstotliwości ok. 3-4 kHz. Fizycznymi aspektami dźwięków są: jego widmo, natężenie, długość trwania dźwięku i zmiany w czasie.

SKALA DŹWIĘKU W ODNIESIENIU DO JEGO ŹRÓDŁA

Decybel (dB)

Termin oznaczający stosunek dwóch wartości, z których pierwsza jest poziomem dźwięku mierzonego, a druga poziomem odniesienia. Poziom odniesienia w przybliżeniu odpowiada najcichszemu dźwiękowi możliwemu do wykrycia przez ucho ludzkie. Im wyższy jest poziom dźwięku wyrażony w dB, tym głośniejszy jest sam dźwięk. Można przyjąć, że zmiana o 2 dB jest ledwo zauważalna, zmianę o 5 dB słychać wyraźnie, zaś różnica 10 dB oznacza dźwięk dwukrotnie głośniejszy.

Fon

Jednostka poziomu głośności dźwięku wyrażona w skali decybeli, 1 fon odpowiada poziomowi głośności dźwięku o częstotliwości równej 1 kHz i o poziomie ciśnienia akustycznego 1 dB (1 fon = 1 dB, przy 1 kHz). Dźwięki o tej samej liczbie fonów wywołują to samo wrażenie głośności, ale nie muszą być to dźwięki identyczne w sensie barwy (np. o różnych częstotliwościach). W odróżnieniu od jednostki son (1 son = 40 fon dla 1 kHz), która jest jednostką liniową głośności, fony nie podlegają arytmetycznemu sumowaniu przy obliczaniu całkowitego poziomu głośności kilku jednoczesnych dźwięków. Poniżej przedstawiono tzw. krzywe jednakowej głośności (izofony) "normalnego" ucha wg. Fletchera i Munsona. Wartości fonów są oznaczone na niebiesko. Krzywa 0 fonów łączy punkty odpowiadające początkowi wrażenia słuchowego dla pasma słyszalnego i nosi nazwę krzywej progowej. Odpowiada jej 0 dB dla tonu 1 kHz. Krzywa 120 fonów (krzywa progu bólu) łączy punkty, w których odczuwany jest ból w ludzkim narządzie słuchu. W celu oceny narażenia człowieka na hałas wprowadzono krzywe korekcyjne, które przybliżają czułość ludzkiego ucha do skali energii niesionej przez dźwięk. Krzywe korekcyjne oznaczone są literami A, B, C i D. Powszechnie stosuje się skalę A, która dosyć dobrze odwzorowuje czułość ucha dla niskich częstotliwości. Głośność dźwięku w tej skali oznacza się jako dB(A).

Rysunek 1 - Wykres zależności głośności od częstotliwości

Ciśnienie akustyczne

Ciśnienie akustyczne definiuje się jako różnicę pomiędzy chwilowym ciśnieniem powietrza a ciśnieniem atmosferycznym:

pak = p(t) – patm

gdzie: p(t) jest chwilową wartością ciśnienia powietrza, natomiast patm - jest ciśnieniem atmosferycznym (zakłada się, że zmiany ciśnienia atmosferycznego są dużo wolniejsze od chwilowych zmian ciśnienia powietrza). Wartość p(t) zmienia się w granicach: 10-5Pa - dla dźwięków cichych do 102Pa – dla dźwięków głośnych.

Poziom ciśnienia akustycznego

Poziom ciśnienia akustycznego definiuje się jako:

Poziom ciśnienia akustycznego równy jest 0 dB, gdy średni kwadrat ciśnienia akustycznego równy jest ciśnieniu odniesienia. Dla zerowej wartości średniego kwadratu ciśnienia poziom wynosi -∞, co wynika bezpośrednio z definicji logarytmu.

Krzywa korekcyjna A

Krzywa korekcyjna A jest odwróconą krzywą izofoniczną dla 40 fonów i stosuje się ją, aby uwzględnić właściwości ucha ludzkiego (człowiek najlepiej słyszy w zakresie średnich częstotliwości, natomiast najgorzej dla niskich i wysokich). Definiuje się ją przez poprawki (w pasmach tercjowych). Wygląd krzywej korekcyjnej jest przedstawiony poniżej.

Rysunek 2 - Krzywa korekcji

Poziom dźwięku

Poziom ciśnienia akustycznego skorygowany według jednej z trzech charakterystyk częstotliwościowych: A, C lub Z (nazywana również LIN) i uśredniony według jednej z dwóch wykładniczych charakterystyk czasowych: F (Fast = szybka = 125 ms) lub S (Slow = wolna = 1 s). Do oznaczania poziomu dźwięku stosuje się odpowiednio następujące symbole:

LAF, LCF, LZF, LAS, LCS, LZS;

Pierwsza litera w indeksie dolnym oznacza rodzaj charakterystyki częstotliwościowej, a druga charakterystyki czasowej.

Poziom ekspozycji hałasu

Poziom ekspozycji hałasu jest wielkością, która charakteryzuje pojedyncze wydarzenie akustyczne (np. przejazd samochodu). Wielkość tą definiuje się jako:

natomiast Eo jest tzw. ekspozycją progową. Czasy t1 i t2 określają czas trwania wydarzenia akustycznego.

Poziom dźwięku A

Poziom dźwięku A definiuje się jako:

Równoważny poziom dźwięku A

Definicja równoważnego poziomu dźwięku jest następująca:

Poziom równoważny jest powszechnie stosowany w większości krajów świata do oceny jakości akustycznej środowiska. Najczęściej jest on mierzony z zastosowaniem charakterystyki korekcyjnej A. Tak przeprowadzony pomiar dźwięku (hałasu) oznaczany jest symbolem LAeq i podawany w dB. W skrócie: jest to taki zastępczy stały poziom dźwięku w czasie T, skorygowany wg charakterystyki częstotliwościowej A, który powoduje taki sam skutek energetyczny, co mierzony dowolnie zmienny dźwięk w tym samym czasie (patrz definicja LAeqD i LAeqN). Równoważny poziom dźwięku określa uśrednianie w czasie zmiennego ciśnienia akustycznego.

Mapa imisyjna

Mapa (rzeczywistego) rozkładu poziomu hałasu emitowanego przez źródło.

Mapa emisyjna

Mapa rozkładu poziomu hałasu emitowanego przez źródło liczona na wysokości 0 m nie uwzględniająca ukształtowania terenu, budynków, tłumienności gruntu oraz innych obiektów stanowiących przeszkodę dla rozchodzenia się fali dźwiękowej.

Mapa wrażliwości hałasowej obszarów

Mapa przestawiająca rozkład dopuszczalnych poziomów hałasu na rozpatrywanym obszarze, w zależności od sposobu zagospodarowania terenu i jego funkcji, z odniesieniem do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub, w przypadku jego braku, do innych dokumentów planistycznych, w tym do opracowań ekofizjograficznych lub studiów zagospodarowania przestrzennego.

Mapa terenów zagrożonych hałasem

Mapa przedstawiająca przekroczenia dopuszczalnych poziomów dźwięku zwana czasem mapą konfliktów lub mapą różnicową. Mapę terenów zagrożonych hałasem należy sporządzać dla każdego ze źródeł oddzielnie.

Obszar cichy w aglomeracji

Obszar, na którym nie występują przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu wyrażonych wskaźnikiem hałasu LDWN.

Poziom LAeqD

Równoważny poziom dźwięku A dla pory dziennej (mierzony w godz. 6:00 – 22:00 dla jednej doby w roku) wyrażony w dB.

Poziom LAeqN

Równoważny poziom dźwięku A dla pory nocnej (mierzony w godz. 22:00 – 6:00 dla jednej doby w roku) wyrażony w dB.

Wskaźnik LDWN

Wskaźnik długookresowy wyrażony średnim poziomem dźwięku A w decybelach (dB), wyznaczony w ciągu wszystkich dób w roku, z uwzględnieniem pory dnia (rozumianej jako przedział czasu od godz. 6:00 do godz. 18:00), pory wieczoru (rozumianej jako przedział czasu od godz. 18:00 do godz. 22:00) oraz pory nocy (rozumianej jako przedział czasu od godz. 220:0 do godz. 6:00):

gdzie:

LD - długookresowy średni poziom dźwięku A, wyznaczany zgodnie z normą ISO 1996-2:1987, w ciągu wszystkich okresów dziennych w ciągu roku rozumianych jako przedział czasu od godz. 6:00 do godz. 18:00,

LW - długookresowy średni poziom dźwięku A, wyznaczany zgodnie z normą ISO 1996-2:1987, w ciągu wszystkich okresów wieczornych w ciągu roku rozumianych jako przedział czasu od godz. 18:00 do godz. 22:00,

LN - długookresowy średni poziom dźwięku A, wyznaczany, zgodnie z normą ISO 1996-2:1987, w ciągu wszystkich okresów nocnych w ciągu roku rozumianych jako przedział czasu od godz. 22:00 do godz. 6:00.

Charakterystyka obszaru podlegającego ocenie

Dąbrowa Górnicza jest gminą miejską oraz miastem na prawach powiatu, położonym w środkowo – wschodniej części województwa śląskiego w odległości około 15 km od Katowic. Jest najdalej na wschód wysuniętym miastem Aglomeracji Katowickiej, na obrzeżach Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Miasto położone jest w dorzeczu Wisły, w zlewni rzek Czarnej i Białej Przemszy. Dąbrowa Górnicza graniczy od wschodu z miastem Będzin, gminami: Psary, Mierzęcice, Siewierz, od północy z miastem Siewierz i gminą Łazy, od wschodu z gminami województwa małopolskiego: Klucze i Bolesław, od południa ze Sławkowem i Sosnowcem.

Powiązania zewnętrzne miasta zdeterminowane są położeniem Dąbrowy Górniczej na przecięciu transeuropejskich korytarzy transportowych (Berlin – Wrocław – Katowice – Lwów – Kijów oraz Gdańsk – Katowice – Żylina). W korytarze te wpisują się przebiegające przez Dąbrowę Górniczą linie kolejowe „E” o głównym międzynarodowym znaczeniu (C-E 65 relacji Gdynia – Warszawa – Katowice – Zebrzydowice oraz C 65/2 relacji Chorzew Siemkowice – Częstochowa – Ząbkowice Będzińskie – Jaworzno Szczakowa) oraz droga ekspresowa S – 1 Cieszyn – Bielsko – Tychy – Dąbrowa Górnicza – Pyrzowice / Częstochowa. Wskazać tutaj należy również na drogę krajową nr 94 zaliczoną do dróg alternatywnych autostrady A 4, a zapewniającą powiązania z Krakowem i miastami Aglomeracji Katowickiej. Miasto charakteryzuje się również bardzo dobrą dostępnością dwóch lotnisk komunikacji pasażerskiej (MPL Pyrzowice - poprzez drogę ekspresową S – 1 oraz Balice - poprzez drogę ekspresową S – 1 i autostradę A – 4, lub DK 94).

Lokalizacja w bezpośrednim sąsiedztwie Dąbrowy Górniczej, na terenie Sławkowa, terminala przeładunkowego towarów zlokalizowanego na końcówce Linii Hutniczo – Siarkowej (LHS) stwarza możliwości połączeń kolejowych i transportem kombinowanym z Europą Wschodnia i Azją. Niezależnie od powiązań funkcjonalnych, głównie z innymi miastami aglomeracji, istotne są powiązania komunikacyjne i infrastrukturalne. Jak wcześniej wspomniano, położenie Dąbrowy Górniczej na przecięciu transeuropejskich korytarzy transportowych (III i VI) skutkuje dobrą dostępnością do europejskiej i krajowej sieci transportowej. Sieć kolejowa i drogowa zapewnia również dobre powiązania miasta w skali aglomeracji górnośląskiej, oraz bezpośrednio poprzez DK 94, a pośrednio poprzez drogę ekspresową S – 1 i autostradę A – 4 z aglomeracja krakowską.

W Dąbrowie Górniczej mieści się największa w Polsce huta żelaza: ArcelorMittal Poland S.A (dawna Huta Katowice) i jedna z największych europejskich koksowni: JSW KOKS S.A. oddział Przyjaźń. W 1996 roku, na mocy rozporządzenia Rady Ministrów, utworzona została Katowicka Specjalna Strefa Ekonomiczna, w skład której weszły między innymi tereny Dąbrowy Górniczej oraz sąsiadującego z nią Sosnowca tworząc Podstrefę Sosnowiecko – Dąbrowską. Jej cechą charakterystyczną jest rozproszenie terytorialne obszarów przeznaczonych pod inwestycje oraz ich położenie w pobliżu restrukturyzowanych przedsiębiorstw. W przeciągu kilku ostatnich lat, na terenach Podstrefy znajdujących się w Dąbrowie Górniczej wybudowanych zostało wiele zakładów produkcyjnych i usługowych.

Identyfikacja i charakterystyka źródeł hałasu

Hałas drogowy

Na układ drogowy Dąbrowy Górniczej składa się 382 km dróg publicznych. Są to głównie drogi gminne, których łączna długość wynosi 267 km, co stanowi około 67% całej miejskiej sieci drogowej. Ponadto przez miasto przebiega 89,7 km dróg powiatowych, 23,8 km dróg wojewódzkich oraz 15,7 km dróg krajowych. Zarządcą przeważającej ilości dróg jest Prezydent Miasta Dąbrowa Górnicza, pod zarządem GDDKiA jest ponad ośmiokilometrowy odcinek trasy S1.

Najważniejsze drogi przebiegające przez miasto:

  • droga ekspresowa S1 – Wschodnia Obwodnica GOP (Pyrzowice-Dąbrowa Górnicza-Cieszyn),
  • DK 94 (Legnica-Wrocław-Dąbrowa Górnicza-Kraków),
  • DK 86 (Dąbrowa Górnicza-Będzin-Sosnowiec-Katowice-Tychy),
  • droga wojewódzka DW790 relacji Dąbrowa Górnicza – Okradzionów – Pilica,
  • droga wojewódzka DW796 relacji Dąbrowa Górnicza – Zawiercie
  • droga wojewódzka DW910 relacji Będzin – Dąbrowa Górnicza.

Ponadto, przez miasto przebiegają drogi powiatowe, do których zalicza się następujące ciągi ulic:

  • Jaworowa, Dębowa,
  • Kościuszki, Konopnickiej, Limanowskiego, Robotnicza, Leśna, Marianki,
  • Królowej Jadwigi (od ronda z Al. Róż), Piłsudskiego, Tworzeń, Roździeńskiego, Ząbkowicka,
  • Łazy Błędowskie, Żołnierska, Kuźnica Błędowska,
  • Oddziału AK Ordona, 11 Listopada, Staszica, Majewskiego, Strzemieszycka,
  • Narutowicza, Orkana, Łuszczaka, Sosnowiecka,
  • Poboczna, Przelotowa, Białej Przemszy,
  • Zwycięstwa, Ujejska, Broniewskiego,
  • oraz ulice: Gospodarcza, Grabocińska, Kazimierzowska, Rudna, Rzeczna, Starocmentarna, Szałasowizna.

Powyższy układ dróg krajowych, wojewódzkich i powiatowych uzupełnia sieć ulic zaliczona do kategorii dróg gminnych, tworząca ciągi następujących ulic:

  • Graniczna, Al. Zagłębia Dąbrowskiego, Uklańskiego,
  • Parkowa, Zakładowa, Jasna, Kostury, Spacerowa, Konstytucji,
  • Zawidzkiej, Łącząca, Furmana, Grunwaldzka, Wróblewskiego, Napierskiego, Gałczyńskiego, Podłęknicka, Topolowa, Łęknice,
  • Tysiąclecia (odcinek od Al. Zagłębia Dąbrowskiego), Podlesie, Myśliwska,
  • Tworzeń (od skrzyżowania z Al. Piłsudskiego), Torowa, Puszkina Składowa, Zakawie,
  • Rapackiego, Hallerczyków,
  • Wybickiego, Kasprzaka,
  • oraz ulice: Dąbrowszczaków, Św. Antoniego, Koksownicza, Poniatowskiego, Związku Orła Białego.

Łączna długość sieci drogowo – ulicznej (drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe i gminne) miasta wynosi 382 km, z czego drogi i ulice o przekroju dwujezdniowym stanowią 10,5% tj. 40 km.

Hałas szynowy

Miasto leży na trasie ważnych tras kolejowych: linii magistralnej nr 1 stanowiącej korytarz E65, linii nr 134 stanowiącej korytarz E-30, linii nr 133, linii nr 62, 163, 171 i 180. Posiada bardzo rozwiniętą sieć kolejową o jednej z największych gęstości w kraju. W mieście znajduje się aż 8 stacji kolejowych.

Pociągi dalekobieżne (nie wszystkie) zatrzymują się na dwóch stacjach: Dąbrowa Górnicza i Dąbrowa Górnicza Ząbkowice. Na pozostałych stacjach zatrzymują się osobowe pociągi podmiejskie. Od grudnia 2016 roku zatrzymują się pociągi międzynarodowe łączące Dąbrowę Górniczą z Pragą, Wiedniem, Bratysławą oraz Budapesztem,

W mieście, w pobliżu dawnej Huty Katowice, znajduje się także towarowa stacja przeładunkowa Linii Hutniczej-Szerokotorowej, dawniej zwanej linią hutniczo-siarkową (LHS). Tory te mają rozstaw szyn większy od normalnego, obowiązujący w krajach byłego Związku Radzieckiego. Łączą Polskę z Ukrainą i Rosją, bez konieczności przeładunku towarów na granicy.

Transport wewnętrzny obsługiwany jest również poprzez sieć tramwajową - obecnie gruntownie modernizowaną.

Hałas przemysłowy

W Dąbrowie Górniczej znajdują się dwie huty, pierwsza z nich będąca największą hutą w Polsce i jednocześnie największym zakładem przemysłowym w mieście jest ArcelorMittal Poland oddział w Dąbrowie Górniczej (dawna Huta Katowice) oraz założona przez Bank Polski wybudowana w latach 1834–1840 Huta Bankowa obecnie należąca do grupy Alchemia.

W Dąbrowie Górniczej swoją siedzibę ma polski oddział koncernu ArcelorMittal będący jednym z największych producentów stali na świecie ArcelorMittal Poland, właściciel kilku hut w Polsce m.in. ArcelorMittal Poland Oddział w Krakowie w krakowskiej Nowej Hucie.

Jedynym zakładem produkcyjnym nawiązującym do górniczej (węgla kamiennego) historii miasta jest należąca do Jastrzębska Spółka Węglowa S.A. będąca drugą co do wielkości koksownia w Polsce Koksownia Przyjaźń.

W mieście swoje zakłady produkcyjne posiadają firmy z branży motoryzacyjnej, są to m.in. Brembo Poland, NGK Ceramics Polska, Ficomirrors Polska oraz Mecacontrol Polska.

Ponadto w Dąbrowie Górniczej znajduje się wiele zakładów produkcyjnych oraz przetwórstwa, takich jak huta szkła należąca do francuskiego koncernu Saint-Gobain., spalarnia odpadów niebezpiecznych SARPI, BHH Mikrohuta, Atlas, Ekocem, Sigro II, ALBA, Final S.A., Stalprofil, ThyssenKrupp Stal Serwis Polska, Bentale Distribution Poland, GUHRING Polska, Koide Poland, Prologis Park / Fiege, PAGO, DAMEL Dąbrowska Fabryka Maszyn Elektrycznych, Dąbrowskie Wodociągi, URSA Polska, SIMPLE, Polonia Logistyka, Hobas System Polska czy producent zabawek dla dzieci Wader-Woźniak, a także lider światowy w produkcji pasów napędowych i taśm transportujących - Habasit.

W 1996 wyznaczono podstrefę sosnowiecko-dąbrowską Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (KSSE) w Dąbrowie Górniczej. Obecnie część strefy w Dąbrowie Górniczej podzielona jest na 12 terenów inwestycyjnych, w tym najnowszy w dzielnicy Tucznawa. Lokalizacja i skomunikowanie z głównymi drogami tranzytowymi oraz aktywność Urzędu Miasta powodują napływ nowych inwestorów: w ciągu ostatnich lat wydano blisko 1500 zezwoleń na budowę nowych obiektów przemysłowych.

Informacja o aktualnych poziomach dopuszczalnych hałasu na terenie Dąbrowy Górniczej

Na terenie Dąbrowy Górniczej zidentyfikowano tereny podlegające ochronie akustycznej. Poszczególnym terenom został przypisany odpowiedni poziom hałasu zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120 , poz. 826). Graficzny rozkład dopuszczalnych poziomów hałasu na terenie Dąbrowy Górniczej przedstawia Mapa Wrażliwości.

Mapę wrażliwości można pobrać w formacie PDF:

Program ochrony środowiska przed hałasem - 2013 r.

W 2011 roku została opracowana pierwsza „Mapa akustyczna Gminy Dąbrowa Górnicza", a jej wynikiem były stwierdzone przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku naszej aglomeracji. Przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu stanowiły podstawę do opracowania „Programu ochrony środowiska przed hałasem dla Gminy Dąbrowy Górniczej", który określił działania pozwalające chronić mieszkańców przed ponadnormatywnym hałasem. Program został przyjęty w formie Uchwały Rady Miasta i stał się aktem prawa miejscowego. Jego realizacja jest kontrolowana poprzez sprawozdania składane Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska i Komisji Europejskiej.

W dniu 20.03.2019 r. uchwałą Rady Miasta Dąbrowy Górniczej dokument został zaktualizowany.

Aktualizacja Programu ochrony środowiska przed hałasem - 2019 r.

Zgodnie z art. 119 ust. 6 Poś, program ochrony środowiska przed hałasem aktualizuje się co najmniej raz na pięć lat, a także w przypadku wystąpienia okoliczności uzasadniających zmianę planu lub harmonogramu realizacji. Głównym celem Programu jest wskazanie działań, których konsekwentna realizacja spowoduje dostosowanie poziomu hałasu do dopuszczalnego, na terenach, na których nastąpiły przekroczenia obowiązujących norm oraz zapobieganie powstawaniu nowych rejonów konfliktów akustycznych. Program swoim zakresem obejmuje wszystkie odcinki dróg oraz linii kolejowych na terenie miasta Dąbrowy Górniczej, w otoczeniu których występują przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu wyrażonych wskaźnikami LDWN i LN wskazane w mapie akustycznej z 2017 roku.

Obowiązujący Program ochrony środowiska przed hałasem można pobrać, korzystając z odnośnika poniżej.

Program ochrony środowiska przed hałasem 2019.

Program podlegał procedurze konsultacji społecznych. Szczegółowe informacje, projekt Programu oraz raport z konsultacji społecznych można znaleźć pod adresem:

Konsultacje społeczne Projektu Programu.

Kontakt

Jednostka odpowiedzialna za realizację mapy:

Urząd Miejski w Dąbrowie Górniczej Wydział Ekologii i Rolnictwa
Ul. Graniczna 21
41-300 Dąbrowa Górnicza
ekologia@dabrawa-gornicza.pl

Tel. (32) 295-67-18
Fax. (032) 262-59-59

Wykonawca:

Internoise Marek Jucewicz
ul. Witkiewicza 1a
80-319 Gdańsk
biuro@internoise.pl

Strona www.mapaakustyczna.dabrowa-gornicza.pl używa plików cookies, aby ułatwić Tobie Użytkowniku korzystanie z serwisu www.mapaakustyczna.dabrowa-gornicza.pl oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać plikami cookies zmieniając ustawienia przeglądarki. Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza wyrażenie zgody na używanie cookies przez serwis www.mapaakustyczna.dabrowa-gornicza.pl.